Bir Çiğdem Geldi Geçti Antep'den...

"Blog yazmanın bir kazancı var mı, niçin bunu yapıyorsun ki" diye sorulduğunda cevabım;"maddi kazancım olmadı fakat dost kazandım" diyorum. Blogun benim hayatımdaki yeri bu işte. Sahip olduğum dostlarımı blog sayesinde tanıdım.
Sürekli benim için ne yapabileceğini düşünen bir insanın hayatımda olması ne büyük bir lütuf benim için. Gözleri dudaklarından çok gülümseyen dostum, iyi ki varsın Çiğdemim.
Naileciğim; naif bir çicek gibi. İnce ince düşünür her şeyi. İrem'im , "steel magnolias" derdi bir zamanlar bize. Tatlı tatlı hayallerimiz var bizim. Gerçekleşecek bir gün biliyorum.

Çiğdemin yaklaşık üç yıl önce istediği bir kalıbı alıp göndermem, yanında kerebiç kurabiyesi ve tarifini de iliştirmem her şeyin başlangıcı oldu. Bu kadar basit bir kalıbın vesile olduklarını düşünerek gülümsüyoruz.

Bir araya gelince o kadar çok şey var ki konuşacak. Zaman yetmedi bize. Bir sonraki görüşmenin planları şimdiden yapılıyor. Uzun tatiller, gezilecek yerler listesi hazır. Rabbim ömrümden eksik etmesin sizi.

İyi ki varsınız.